Dobra Panowie koniec dywagacji czas na konkrety.
Rys historyczny stworzony na podstawie przeczytania setek wywiadów w Bassplayer i innych.
Kiedy pojawiły się masowo modyfikacje precli polegające na montażu przystawki jB przy mostku?
Modyfikacje te pojawiły się masowo w roku 1976.
Jakie były 2 przyczyny tych modyfikacji?
W początku lat 70siątych na świecie na gitarze basowej w sposób wirtuozerski i rozpoznawalny potrafiło grać
Kilku białych Brytyjczyków:
John Paul Jones, John Wetton, Jack Bruce, Chris Squire, Gary Thain
i kilku murzynów z Ameryki:
James Jamerson, John Porter Jr. i paru panów skupionych wokoło niejakiego Jamesa Browna.
W roku 1976 na rynku ukazał się pewien album z czarno-białą okładką na której widniała twarz o spojrzeniu trochę mistyka trochę szaleńca.
Album ten zmienił na zawsze oblicze gitary basowej nie tylko wśród basistów, ale także sposób w jaki stał się ten instrument postrzegany przez innych muzyków i publiczność.
Problem polegał na tym, że aby uzyskać specyficzne brzmienie gitary basowej niezbędne do wykonywania niezwykle efektownych i wiruozerskich partii zawartych na tym albumie należało posiadać instrument z pickupem JB przy mostku.
Co lepiej grający muzycy zafascynowani nowymi możliwościami brzmieniowymi zaczęli orać swoje instrumenty po to aby mieć możliwość grania z samej przystawki bridge.
Nie chodziło im o granie na dwóch pickupach na raz które to brzmienie uważam osobiście(z resztą nie tylko ja ale wielu konstruktorów i realizatorów) za skrajnie bezużyteczne ale za to często nadużywane przez wielu młodych muzyków.
Drugą przyczyną była sprawa przebijalności na scenie. Pickup P dawał solidne brzmienie w studio, ale przy stanie aparatury nagłaśniającej z tamtych czasów Dimarzio DP123 przy mostku nosił przezwisko marshall Killer wśród basistów którzy nagle zaczeli grać więcej i szybciej.
Sprawy techniczne
Brzmienie P + JB 60ties jest bezużyteczne, ale sam JB brzmi wtedy bardziej Jaco
Brzmienie P + JB 70ties jest odrobine bardziej przydatne i może się czasem (rzadko) sprawdzić, ale sam J jest wtedy agresywniejszy. Raczej do rocka.
Singli do precision montować nie należy - mają zbyt mały sygnał i wymagają skrajnie innej korekcji.
Sprawdza się silne i tłuste pickupy Dimarzio DP 123 i stare 4 cewkowe Bartolini 94JL
Dołożenie pickupu J przy bridge nie powoduje pogorszenia brzmienia basu na samym P
Jak ktoś chce grać na obu pickupach to niech kupi Jazz Bassa będzie znacznie lepiej.
P.S nie rozumiem zdziwienia dotyczącego Jamiro o tym na czym jest grany ten utwór pisałem kilka lat temu...
Rys historyczny stworzony na podstawie przeczytania setek wywiadów w Bassplayer i innych.
Kiedy pojawiły się masowo modyfikacje precli polegające na montażu przystawki jB przy mostku?
Modyfikacje te pojawiły się masowo w roku 1976.
Jakie były 2 przyczyny tych modyfikacji?
W początku lat 70siątych na świecie na gitarze basowej w sposób wirtuozerski i rozpoznawalny potrafiło grać
Kilku białych Brytyjczyków:
John Paul Jones, John Wetton, Jack Bruce, Chris Squire, Gary Thain
i kilku murzynów z Ameryki:
James Jamerson, John Porter Jr. i paru panów skupionych wokoło niejakiego Jamesa Browna.
W roku 1976 na rynku ukazał się pewien album z czarno-białą okładką na której widniała twarz o spojrzeniu trochę mistyka trochę szaleńca.
Album ten zmienił na zawsze oblicze gitary basowej nie tylko wśród basistów, ale także sposób w jaki stał się ten instrument postrzegany przez innych muzyków i publiczność.
Problem polegał na tym, że aby uzyskać specyficzne brzmienie gitary basowej niezbędne do wykonywania niezwykle efektownych i wiruozerskich partii zawartych na tym albumie należało posiadać instrument z pickupem JB przy mostku.
Co lepiej grający muzycy zafascynowani nowymi możliwościami brzmieniowymi zaczęli orać swoje instrumenty po to aby mieć możliwość grania z samej przystawki bridge.
Nie chodziło im o granie na dwóch pickupach na raz które to brzmienie uważam osobiście(z resztą nie tylko ja ale wielu konstruktorów i realizatorów) za skrajnie bezużyteczne ale za to często nadużywane przez wielu młodych muzyków.
Drugą przyczyną była sprawa przebijalności na scenie. Pickup P dawał solidne brzmienie w studio, ale przy stanie aparatury nagłaśniającej z tamtych czasów Dimarzio DP123 przy mostku nosił przezwisko marshall Killer wśród basistów którzy nagle zaczeli grać więcej i szybciej.
Sprawy techniczne
Brzmienie P + JB 60ties jest bezużyteczne, ale sam JB brzmi wtedy bardziej Jaco
Brzmienie P + JB 70ties jest odrobine bardziej przydatne i może się czasem (rzadko) sprawdzić, ale sam J jest wtedy agresywniejszy. Raczej do rocka.
Singli do precision montować nie należy - mają zbyt mały sygnał i wymagają skrajnie innej korekcji.
Sprawdza się silne i tłuste pickupy Dimarzio DP 123 i stare 4 cewkowe Bartolini 94JL
Dołożenie pickupu J przy bridge nie powoduje pogorszenia brzmienia basu na samym P
Jak ktoś chce grać na obu pickupach to niech kupi Jazz Bassa będzie znacznie lepiej.
P.S nie rozumiem zdziwienia dotyczącego Jamiro o tym na czym jest grany ten utwór pisałem kilka lat temu...
1978 MIA Fender Jazz Bass Ash Maple BA II, 1973 MIA Fender Jazz Bass Fretless Alder Rosewood BA II, 1979 MIA Fender Precision Bass Alder Rosewood BA II, 1979 MIA Fender Precision Bass Ash Rosewood BA II, 1972/1988 Custom Fender/Ibanez Jazz Bass Fretless BA II-> Phil Jones, Monster and George'L Cables -> Futube Custom Preamp, Futube modified: DEMETER HBP-1 Tube Bass Preamplifier, SWR SM900, SWR GrandPrix, SWR Interstellar Overdrive; Ampeg SVT II Pro, Marshall JMP1, Fender MB1200 PowerAmp; Groove Tubes SE II, 1970 Hiwatt DR103, 1975 Sound City 50B Plus -> Aguilar GS 210, Aguilar GS 410, Aguilar GS 115, Hiwatt Custom 4x12, Fender ToneMaster Custom Shop 2x12 with Fane Spk, Fender Rumble Custom Shop 4x10, Ampeg SVT-810AV, SOS Audio Upgrades Buss Compressor