O Punkrocku (odzyskany)

[bunialski]

Straszne jest Groza to że muzyk, który tworzy coś naprawdę na poziomie to często jest to nisza i po jakimś czasie musi zrezygnować bo nie wyżyje. Żeby zarobić musi poświęcić prawdziwy artyzm dla masówki, która MOIM zdaniem jest o niebo mniej wartościowa. Genialni artyści częstokroć głodują. Czyż muszę to tłumaczyć?

Na tym właśnie polega profesjonalizm - żaden zawodowiec nie powinien mieć z tym żadnego problemu.

Jestem rysownikiem, tym no - artystą plastykiem. Poza swoją, oczywiście niebywale głęboką, twórzością artystyczną zajmuję się robieniem koszulek na 18tki, wieczory kawalerskie i setki innych gównianych imprez. Albo ratuję i przerabiam na prawdę słabe projekty klientów.

Nie mam z tym najmniejszych problemów - mogę z tego się utrzymać, oni mają dobrze zrobione grafiki i koszulki.

Uczciwe rzemiosło nie ma związku u mnie z tym co robię po godzinach. Jeśli płacono by mi w terminie i PRZEDE WSZYSTKIM współpracowałbym z dobrymi muzykami z którymi można się normalnie napić i pogadać to nie miałbym żadnego problemu z graniem dowolnej odmiany popu.

To że ktoś gra muzykę jednorazowego użytku, za uczciwe pieniądze zamiast zapierdalać w fabryce cegłówek dla mnie jest zdecydowanie na plus.

Tak se myślę i w sumie masz trochę racji. Jakby byli wytrwali i by im się chciało to pewnie by grali dalej. Muzyk - w sumie zawód jak każdy inny. Każdy decyduje się na jakąś życiową ścieżkę...