Tytusbas, czyli wskrzeszanie trupa. [uwaga, DUŻO zdjęć!!!]

[zakwas]

Ok, bez zbędnych wstępów opisuję jak i z czego zrobiłem Tytusbasa, czyli gitarę oklejoną komiksem "Tytus, Romek i A'Tomek".

Bas kupiłem już ze cztery-pięć lat temu na allegro, mocno w ciemno, japońskiej produkcji SX SB 301, nie jestem pewien, czy Vintage maczało w tym palce, czy to jakaś osobna seria "Marina". Nieważne, wyglądało to tak:

Z przodu...



...z tyłu...



...z boku.



Po prostu fatalnie! ;(



Zapłaciłem za niego 170 złotych plus wycieczka do Warszawy, ale miałem ubezpieczenie pod postacią założonych (dość pokracznie) na bas kluczy Shallera - nówki sztuki.



W trakcie prac oczyszczających ukazał się taki napis:



Gryf przed:



Gryf po:



Trudno opisać co się działo w basenie pod "humbucker", który poprzedni właściciel poszerzał z singla chyba śrubokrętem... ;(



Tak oszlifowany bas przeleżał sobie kilka lat w kejsie, nie wiedziałem co z nim zrobić, aż do momentu kiedy kolega Smolken mnie zainspirował. Hubert z Max Music po krótkiej kosultacji na Grajmidole wstawił kawałek palisandru w dziurę i zaszpachlował całość:



Zatem, do roboty:



Klejone było warstwowo, tak, żeby nie było prześwitów.



Wizja zmieniała się z każdą warstwą.



Największym problemem były rogi, niestety muszę przeżyć lekkie zagięcia i zmarszczki w tych miejscach.



Całość oklejona, gotowa do lakierowania:



Ale najpierw musiałem zabezpieczyć powierzchnię lakieroklejem do decoupage, tak, żeby papier nie pił lakieru właściwego.



O, taki lakieroklej i werniks (potem) był w użyciu.



Dwie warstwy lakieru dziennie na jedną stronę mogłem potem kłaść:



A i tak trzy warstwy lakierkleju czasem nie dawały sobie rady i musiałem poprawiać.



Tylna płytka również oklejona:





Całość po malowaniu wielokrotnym pędzlem (ok. 8-10 warstw) gotowa do malowania natryskowo.



A tu natryśnięta po raz pierwszy.



A tu skręcona już gitara po sześciu warstwach sprayu.



Tym razem znalazłem sposób, by nie odkręcać mostka po tym jak już go raz przykręce. Masa pod nim, to rzecz o której zapominam nagminnie.



A tu już gotowa całość:







Jak nakłonię do współpracy jakiegoś fotografa z porządnym aparatem, to będzie prawdziwa sesja.

Na koniec - jak to gra. Ano tak:



W porównaniu do tego co było przed lakierowaniem (grałem chwilę na surowym skręconym basie) dół się lekko rozlał i jest go mniej (jednak wikol, akryl i papier zrobiły swoje) za to dzięki wlutowaniu pickupu prosto w gniazdo, gitara ma więcej zadziora i góry.

Jak ktoś ma pytania, z chęcią odpowiem.