Budowa Splittera - zdjęcia i próbki

[Alfik]

Tak sobie pomyślałem, że ten problem związany ze zmianą brzmienia, jeżeli występuje, to jest nierozwiązywalny
Sprawdzenie na daw-ampie da odpowiedź, czy urządzenie jest sprawne pod względem technicznym. To jednak sprawdziłem, wyżej są wykresy charakterystyk, i każdy normalny człowiek się zgodzi, że tego nie słychać, ale... Splitter (czy DAW-AMP) jest wpinany między gitarę i wzmacniacz, i przerywa to połączenie dość brutalnie. Po pierwsze, gitara jest zawsze tak samo obciążona, niezależnie od wzmacniacza, do którego jest podłączona. Zasadniczo wzmacniacze mają dużą impedancję, ale niektóre wejścia (wejście 2 w fenderach czy plexi) już mniejszą. Splitter ma impedancję wejściową 2M i nie obciąża instrumentu. Większość wzmacniaczy ma 1M, to jest praktycznie to samo, ale jeżeli mamy np. piec o impedancji 220k, to już jest słyszalne. Ale to pikuś, bo jest "druga strona kabla", chyba bardziej słyszalna - wzmacniacz. Wzmacniacz ze splittera dostaje sygnał ze źródła o niewielkiej impedancji (3,9k w przypadku splittera, mniej w przypadku daw-ampa), podczas gdy podłączymy do wzmacniacza gitarę/bas bezpośrednio, to... no właśnie, nie wiadomo, bo zależy, co to za gitara i jak ustawiona. Gitara w zależności od układu przetworników (jeden czy dwa w jazzie czy szeregowo-równolegle w preclu) jest diametralnie różnym źródłem sygnału. Jeżeli wzmacniacz ma jakąś pojemność wejściową (a ma), to będzie to wszystko różnie brzmiało przy różnych ustawieniach przystawek, już nie wspominając o różnych basach - tymczasem ze splittera, bufora, dawampa czy np. kompresora czy innej kostki wychodzi zawsze to samo i wzmacniacz dostaje to samo. To z jednej strony jest dobra rzecz - coś faktycznie jak aktywny układ w instrumencie, pozwalający na stosowanie niższych wartości potencjometrów i minimalizujący wpływy kabla i zakłócenia - ale z drugiej strony może brzmieć jak aktywny układ, bo wzmacniacz nie widzi wyjścia instrumentu tylko wyjście układu elektronicznego o identycznych parametrach zawsze, bez względu na ustawienia gitary. To niestety jest nie do uniknięcia - bo nawet zakładając, że się da, trzeba by zmieniać parametry wyjściowe (to pikuś) ale i wejściowe - a tego się nie da. Załóżmy, że jeden wzmacniacz ma impedancję 200k i jakąś pojemność, a drugi 1M i inną pojemność. Jeżeli miałoby się nic nie zmieniać, to ta sama gitara w tym samym momencie powinna być obciążona jednocześnie dużą impedancją i pojemnością i wysyłać duży sygnał z lekko przyciętą górą, i jednocześnie być obciążona mocniej i wysyłać niższy sygnał z pełną górą, za to słabszym dołem

Pozwól, że zacytuję sam siebie:

Nie Ma!!!!!!!!!

Z doświadczeń studyjnych jeśli podłączasz do pasywnej basówki bądz gitary dwa urządzenia zawsze jest strata na jakości!!!!


Zawsze jest to decyzja, czy chcesz mieć bardziej wielowymiarowy dźwięk z kilku wzmacniaczy, czy też lepszą jakość ale na jednym z nich.


Jeśli zaś rozdzielasz się po jakimś urządzeniu elektronicznym pełniącym rolę bufora (efekt, dibox, preamp) to nie ma problemu zwykle z uzyskaniem identycznego brzmienia w przypadku łączenia kilku urządzeń na raz.

Bufor z pewnością niestety zmieni brzmienie. Mam doskonałe bufory Alana Smarta i Petera Cornisha do przesyłania sygału z gitary na duże odległości i do kilku wzmacniaczy ale, co by nie powiedzieć zmieniają one zarówno barwę jak i "czucie" instrumentu. Nie zawsze na gorsze... ale jednak zmieniają. Jeśli decydujesz się na radiala to nie prosty splitter tylko DIbox aktywny klasy A - on brzmi bardzo dobrze choć oczywiście zmienia barwę w stosunku do bezpośredniego połączenia

Z wymienionych przez Ciebie powodów nienawidzę aktywnych basów

Buforek na bateryjkę rujnuje dla mnie po prostu interakcję bas pierwszy stopień lampowy.
Niektórzy teoretycy traktują połączenie lampy z przetwornikiem elektromagnetycznym jako pewnego rodzaju "sprzężenie mechaniczne" - tak jakby jedno było częścią drugiego - coś w tym jest. Wszelkie splitery aktywne uważam za gówno psujące barwę instrumentu.
W Lehle jest tylko transformator. Jedno wyjście idzie bezpośrednio drugie po trafie co za tym idzie barwa lekko się zmienia ale nie ma przynajmniej bufora. Co zaś do transformatorów uważam, że warto wydać czasem na nie kupę kasy. W przeciwieństwie bowiem do wzmacniaczy operacyjnych trafa dają brzmieniu często tzw "wartość dodaną" - jest inaczej ale nie gorzej.

Reamping stosuje często do basu. Nagrany wcześniej przez lampowy preamp sygnał trafia do końcówki mocy. Zmiana barwy jest praktycznie niesłyszalna. W przypadku grania clean + overdrive wychodzę i tak kaskadowo za pierwszym stopniem preampu clean w głowę lampową - tutaj też reamp super się sprawdza - bo nie ma co zepsuć.
W przypadku zaś grania basowego crunchu prosto w lampiaka lub w przypadku gitar reampu nie stosuje nigdy - to barbarzyństwo - grając trzeba po prostu czuć wzmacniacz i głośnik. SM57 albo MD 421 doskonale to przekażą dalej.... Nagrywanie w Di i późniejszy reamping jest jak sex korespondencyjny.