Podejście do instrumentu

[Alfik]

Co do podejścia do muzyki, zwłaszcza do wykonawstwa, przede wszystkim czyichś patentów i zagrywek, uważam że ani Wielcy, ani ci nieco mniejsi (przykład ostatniej wypowiedzi Alfa w "próbkach basów") nie cyzelowali każdego dźwięku, nie ćwiczyli swoich linii latami zanim zdecydowali się to nagrać. "The Chicken" Pastoriusa jest zagrany tak jak jest, bo tak akurat wyszło. Jestem prawie przekonany, że właśnie tak podszedł do tego Mistrz Jaco i uważam za studiowanie długości wybrzmiewania dźwięków nuta po nutce żeby TAK WŁAŚNIE odegrać jest pozbawione sensu. Mistrz za każdym razem grał to inaczej i za każdym razem miał jednakowo w d*** jak wyszło Basista Eruption też nie ćwiczył groova do "One way ticket" latami. Po prostu go zagrał. Wyszło jak wyszło.
Oczywiście ćwicząc dużo i świadomie z czasem zacznie wychodzić coraz lepiej.

Droczysz się, czy kompletnie nic nie kumasz...

Mistrz Jaco twierdził, że gral np Donne Lee latami... a był największym basowym geniuszem jaki stąpał po tej ziemi...

Jeśli dziwisz się dlaczego jedno wykonanie szlagieru disco One Way Ticket żre zajebiście, a twoje własne brzmi jak z wesela, dlaczego jedni są lynyrd skynyrd, czy nawet Europe, a drudzy grając te same bądź podobne numery kapelą ze zlotów motocyklowych to (pominąwszy oczywiste ewidentne różnice typu światowy a przeciętny (lub wręcz chujowy) wokalista - wokalistka odpowiedź jest prosta: świadomość, feeling, frazowanie, precyzja, brzmienie.

Po to się ćwiczy zagrywki innych, aby grać świadomie lepiej swoje. Po to ćwiczyłem np: One way Ticket, aby żarły mi moje własne ósemki, a nie po to aby grać ten numer na weselu.
Jak grasz coś precyzyjnie, ale złą długością nuty to po prostu nie żre... na próbie, czy koncercie jest głośno i wszystko jest ok... ale z nas wypierdalacze... a potem jest nagrywka... i krew się leje.

Jak ktoś urodził się z wybitnym talentem patrz Paweł Wszołek i ma do tego możliwość tworzenia i grania z najlepszymi, to może rozwijać się w inny bardziej twórczy i oryginalny sposób poprzez interakcję z innymi jemu podobnymi - zwłaszcza w muzyce około jazzowej.

Jak ktoś chce być solidnym warsztatowo basistą, który będzie grać swoje numery tak jak chce, a nie tak jak mu wyjdzie to wypada poćwiczyć i zastanowić się dokładnie dlaczego tym lepszym od siebie, żre, a mi nie...
inaczej wychodzi tzw "radosna tfurczość"