O Punkrocku (odzyskany)

[pbass]

Jak kazdy sie chwali najlepszym pankrokiem to ja tez (tylko nie badzcie leszcze i nie poddajcie sie po pierwszych sekundach :-P). Od nich uczyli sie wszyscy:
http://www.youtube.com/watch?v=IYUlnZfmvXQ

[bunialski]

Straszne jest Groza to że muzyk, który tworzy coś naprawdę na poziomie to często jest to nisza i po jakimś czasie musi zrezygnować bo nie wyżyje. Żeby zarobić musi poświęcić prawdziwy artyzm dla masówki, która MOIM zdaniem jest o niebo mniej wartościowa. Genialni artyści częstokroć głodują. Czyż muszę to tłumaczyć?

Na tym właśnie polega profesjonalizm - żaden zawodowiec nie powinien mieć z tym żadnego problemu.

Jestem rysownikiem, tym no - artystą plastykiem. Poza swoją, oczywiście niebywale głęboką, twórzością artystyczną zajmuję się robieniem koszulek na 18tki, wieczory kawalerskie i setki innych gównianych imprez. Albo ratuję i przerabiam na prawdę słabe projekty klientów.

Nie mam z tym najmniejszych problemów - mogę z tego się utrzymać, oni mają dobrze zrobione grafiki i koszulki.

Uczciwe rzemiosło nie ma związku u mnie z tym co robię po godzinach. Jeśli płacono by mi w terminie i PRZEDE WSZYSTKIM współpracowałbym z dobrymi muzykami z którymi można się normalnie napić i pogadać to nie miałbym żadnego problemu z graniem dowolnej odmiany popu.

To że ktoś gra muzykę jednorazowego użytku, za uczciwe pieniądze zamiast zapierdalać w fabryce cegłówek dla mnie jest zdecydowanie na plus.

Tak se myślę i w sumie masz trochę racji. Jakby byli wytrwali i by im się chciało to pewnie by grali dalej. Muzyk - w sumie zawód jak każdy inny. Każdy decyduje się na jakąś życiową ścieżkę...

[groza]

Jo - zakładać, że się będzie żyło z własnego autorskiego materiału bez żadnych kompromisów i pobocznych kwestii to trochę tak, jak zakładać, że się trafi w lotka.

Poza tym 99,9% muzyków przecenia a/ swoje predyspozycje i nie docenia b/ ilości czasu który trzeba zainwestować. Potem są przez to rozczarowania i gadki o spiskach i żydomasonach.

[bunialski]

Potem są przez to rozczarowania i gadki o spiskach i żydomasonach.

No właśnie tego chciałbym uniknąć.

---

Jo - zakładać, że się będzie żyło z własnego autorskiego materiału bez żadnych kompromisów i pobocznych kwestii to trochę tak, jak zakładać, że się trafi w lotka.

Trafne porównanie Poza tym undergound z założenia jest niszowy, więc albo ktoś to lubi albo nie. Jak chce robić karierę ta raczej w innym gatunku.

[groza]

Jasne!

Ja wychodzę z założenia, że mogę do końca życia na graniu nie zarobić ani złotówki i też będzie dobrze. Sprzęt już kupiłem taki jaki chciałem, żyć z czego mam.

Etap parcia na maksa na "sukces" mam już za sobą i gram wyłącznie dlatego, że mi to sprawia zajebistą przyjemność - parę ostatnich lat było z tym różnie, ale to temat na kompletnie osobą bajkę.

[bunialski]

No ja mam podobne podejście. Gram bo to jest najfajniejsza rzecz jaką można robić. Gram już kupę lat, większych ogólnie pojmowanych sukcesów nie odnotowuję. Największym sukcesem jest radość z gry, spotykania się z członkami zespołu i tworzeniu w fajnej salce na fajnym sprzęcie. Uwielbiam grać, nawet jak nikt nie będzie mnie słuchał i tak będę grał

[Basstard]

Ja natomiast chciałbym, żeby granie przynajmniej samo się finansowało - poza nim zarabiam niewiele, bo i też niewiele, niestety, umiem... Dlatego jednym z moich marzeń jest zdobycie większych kwalifikacji muzycznych (teoria itd.) - ale kiedy i za co?...