(07-25-2013, 10:38 PM)Alekone napisał(a): po chuj takie drogie zegarki. Ja kupuje non stop tanie zegarki których mi nie szkoda jak zarysuje , zagubię, czy zepsujeMnie zaraził ojciec, choć nigdy nie mieliśmy drogich nowych. Ojciec naprawiał zegarki sam i czasami dostawał od kogoś fajnego szwajcara z dawnych lat, który był do ratowania. Kilka nocek i zegarek potem śmigał długie lata. Zresztą tak się przyzwyczaiłem do staroci, że nowe zegarki mnie drażniąnie przekraczam 50zł/szt.
Aczkolwiek mam jeden 25letni zegarek po tacie, który uwielbiam nosić bo jest kozak, a reszta niedrogie ale śliczne
Co jest w nich fajnego? Przyłóż kiedyś do ucha porządnego szwajcara i posłuchaj mechanizmu. Ruskie zegarki chroboczą, szwajcary grają. Dosłownie. Jakbyś pukała łyżeczką w małą filiżankę. Coś pięknego
Słuchałem tak w podstawówce swoich: Ferro (tanioszka, ale solidna, przezroczysty dekiel miał), Delbana (już nieco lepiej). Potem miałem elektroniki (wiecie - lata 80te) - z kalkulatorem na przykład 
W latach 90tych miałem dwa kwarcowe, ale żaden nie dotrwał do końca żywotności baterii (tani Casio i dobry Tissot). Tzn. działały i pewnie działałyby do dzisiaj, ale je wywaliłem. Serio. Kwarc - to nie zegarek dla mnie. Nie założę podobnie jak elektronika z wyświetlaczem.Niedawno zajechałem starą Cymę. Kiedyś ją wyszykuję
Teraz (nie szwajcar, ale też spoko) mam starego Seiko po Teściu. Super prosty, elegancki, lekki i niezawodny. Jest z lat 70 i zasuwa jak dziki. Uwielbiam go No i mam pamiątkę po Teściu.
Gram na nerwach.