A może by tak każdy pokazał swoją gębę podczas gry!

[wtf]

Wczoraj w ramach eksperymentu wrzucilem na YouTube piosneczkę z ostatniej kawiarnianej "jazzowej środy". Filmik pokazuje jak "robię swoje" na basóweczce z Panem Leszkiem na perkusji. Przeszkadzają nam w graniu Krzysiu na saksofonie (w tym utworku akurat na klarnecie) i Jasiu na fortepianie.

Jak widać wlepiam gały w kwit z prymką na pulpicie, bo oczywiście nie naumiałem się "funkcji" i muszem paczyć co za akordy tam som... Skutek jest taki, że walking jest "niepowtarzalny", bo gram w każdym chorusie inaczej, nie pamiętając za Boga co grałem chwilę wcześniej...

Bardzo lubię grywać takię "smęty", chociaż wolałbym mieć czas na opracowanie jakiegoś ciekawego aranżu, a nie tylko odegranie a vista akompaniamentu z prymek... Niestety, jak w 6-8 dwugodzinnych spotkań "robi się" około 20 tematów, z których trzeba wybrać kilkanaście na "ryczytal" to taki jest efekt...

Ale i tak to lubię!

Bo w muzyce najważniejsze jest to, żeby sprawiała przyjemność, bez względu na to jak bardzo jest wybitna!

Niby Hubert, a mądrze mówi!

Mi się to bardzo podoba! Solóweczka fortepianu kojarzy mi się trochę z Vincem Guaraldi. Generalnie uwielbiam muzykę, przy której odczuwam relaksujący stan i nóżka tupie. Czy to swing czy kurde Mietek Fogg - łykam wszystko co powoduje u mnie ten stan, niezależnie od popularności danego gatunku czy okresu w którym dany utwór powstał
Jestem na Tak Tubasie. Przechodzisz dalej, zobaczymy się w półfinale.